Hoe het ook al weer zat met die Oranjes.
De Oranjes moet je eigenlijk in twee groepen verdelen: de stadhouders (Willem 1 tot Willem 5, Mauritsen etc.) en de konigen (Willem I, II en III, Emma, Wilhelmina, Juliana, Beatrix en Willem Alexander)
We beginnen met de koningen, wat hebben ze voor Nederland gedaan? Dit tijdperk bestrijkt 1806 tot nu. Een dikke tweehonderd jaar dus.
Willem I
Willem I was de zoon van de naar Engeland gevluchte Prins Willem V, een slapjanus die alle Nederlandse kolonien overgaf aan de Engelsen. Nadat Napoleon Nederland had bezet, stelde Napoleon zijn broer Lodewijk de Bonaparte in 1806 aan als koning van Nederland. Dit was de eerste echte koning in Nederland, voor alle deuidelijkheid, dit was dus geen Oranje.
Prins Willem I woonde in Engeland en wilde graag een land besturen. Als zijn bezittingen waren hem afgenomen en na veel geslijm kreeg hij van van Napoleon het bestuur over Fulda. Nadat Napoleon in 1813 was afgezet is Prins Willem I als souverein vorst aangesteld om Nederland te besturen. Deze aanstelling gebeurde op voordracht van drie notabelen, waaronder van Limburg Stirum, één van de oudste adelijke geslachten van Nederland.
Willem I wilde wel koning worden, maar hij eiste 5% van de landsbegroting per jaar. Daarnaast richtte hij een bank op, waardoor er aan het einde van zijn regeerperiode een staatsschuld was van circa 40 miljoen gulden. Het koningshuis had ineens een kapitaal van ongeveer diezelfde omvang. Personen die schuldpapieren hadden (obligaties), hebben hun geld nooit teruggekregen.
Onvrede in het Zuiden, zorgde voor een breuk in het land, na een oorlog splitste Belgie zich af. Koning Willem I is dus verantwoordelijk voor de halvering van Nederland.
Waddesdon Manor
Waddesdon Manor nabij London
dinsdag 10 juli 2018
maandag 13 juni 2011
Hoe werden de Rothschilds rijk?
Heb je je ooit wel eens afgevraagd hoe rijken rijk werden? Zijn de armen armer geworden ten koste van de rijken, is de hoeveelheid geld toe genomen en hebben ze dat naar zich toe getrokken?
Over een van de rijkste families ter wereld, de Rothschilds, is veel geschreven. In de vorm van boeken, artikelen in tijdschriften en nu op het internet. Aangezien het een Joodse familie betreft, moet je rekening houden met een flinke dosis antisemitisme bij veel uitlatingen. Aan de andere kant heeft de familie altijd zoveel macht gehad ook in de schrijvende pers, dat het lastig is om een goed beeld te krijgen van de gebeurtenissen waarop hun rijkdom is gestoeld. Er bestaat een goed geconserveerd familiarchief, maar essentiele zaken ontbreken. In dit stuk zul je van bepaalde gebeurtenissen meerdere versies kunnen lezen. In mijn zoektocht heb ik namelijk vaak meerdere "feitelijkheden" aangetroffen.
Een ding staat vast: het begon in Frankfurt ongeveer in 1780, waar Moses Amschel Bauer (Rothschild), een goudsmid in het bezit van een pandjeshuis, goede connecties aanknoopte met keurvorst prins Wilhelm van Hessen Kassel. De prins was geïnteresseerd in alles wat met goud, geld munten en dergelijke te maken had en de oude Rothschild was een authoriteit op dat gebied. Ook was deze man slim, zo verkocht hij ver onder de prijs wat zeldzame munten om in de gunst van de vorst te komen. Hij mocht als dank een bord met "hofleverancier" op zijn winkel voeren. Dit was goed voor zijn imago als betrouwbare handelaar.
Fundament van rijkdom
Prins Wilhelm van Hessen Kassel was de rijkste de rijkste man van Europa en verdiende zijn geld onder andere met het uitlenen en verkopen van zijn leger aan de hoogst biedende. Hij deed goede zaken met de Engelsen die oorlogen voerden tegen Napoleon en in Amerika. Per huurling ontving hij bepaald bedrag, per dode huurling een veelvoud van dat bedrag. http://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_IX_van_Hessen-Kassel
De zeer begaafde Rothschild had vijf zonen die in Joodse traditie werden opgevoed en onderwezen werden in bankzaken. Met de activiteiten van de zonen, nam de financiële dienstverlening aan de prins toe, omdat het doen van financiële transacties via de Rotschilds vele voordelen had. Wikkelde de prins een transactie af via een bank, dan was dat zichtbaar voor velen. Via de Rothschilds echter, vielen de transacties niet op, want omdat zij nog geen naam hadden gevestigd als bank konden zij in de anonimiteit handelen. Een vertrouwensband ontstond, doordat alle transacties naar volle tevredenheid, goedkoop en snel werden verricht.
De Rothschilds zaten in allerlei soorten handel, onder andere munten en goud, luxe goederen, textiel en wijn. Door de napoleontische oorlogen was er begin 1800 gebrek en behoefte aan alles en ondanks (of juist dankzij) invoerverboden floreerde de handel van de Rothschilds.Daarnaast bouwden de Rotschilds een zeer effectief distributie netwerk op, voor het uitwisselen van goud, munten, geldwissels en berichten.
Toen in 1806 Napoleon Duitsland binnenviel, moest prins Wilhelm halsoverkop naar Denemarken vertrekken. Hij vertrouwde zijn gehele kapitaal toe aan de oude Rothschild, met de opmerking dat hij goede ervaring had met Rothschilds betrouwbaarheid en integriteit en dat hij het kapitaal in beter tijden wel terug zou zien. Rothschild protesteerde uiteraard en merkte op dat de troepen van Napoleon binnen enkele dagen Frankfurt zouden plunderen en dat hij als een van de rijksten van Frankfurt zeker getroffen zou worden. Het kapitaal werd in wijnvaten en tuin verstop en na plundering van het huis naar Londen verscheept. Rothschild meldde de prins dat het geld gestolen was. Dit was uiteraard niet zo. Zonder deze actie zou de geschiedenis van Europa er wel eens anders uit hebben kunnen zien. Dit geld vormde de basis voor voor de rijkdom van de Rothschilds. Het is ingezet voor de handel en voor het vormen van een banksyndicaat. Het was "makkelijk geld" want het was er immers niet. Nadat dit kapitaal verveelvoudigd is, waren de Rotschilds ineens de rijksten van Europa.
De prins keerde terug naar Frankfurt en heeft zijn kapitaal teruggekregen.
Versie twee van het verhaal is geloofwaardiger en stelt dat de prins al jaren zaken deed met de Londense bank Van Notten. Londen was de beste plek voor het veiligstellen van kapitaal in die tijd. De Rothschilds hebben de bankzalen met de prins van lieverlee overgenomen van Van Notten. Rothschild verdiende jaarlijks een kapitaal alleen al aan de transactiekosten.
Nathan Rotschild zette zijn handel op in Engeland, waar hij eerst voornamelijk in textiel handelde. Op aanraden van zijn vader vestigde hij zich in London, waar hij de Rothschild bank oprichtte met het geld van de Prins. Dat geld was altijd al in Londen.
Waarom was deze bank zo succesvol?
De Rothschilds waren meesters in het winnen van vertrouwen en zorgden ervoor dat opdrachtgevers konden meeprofiteren door bijvoorbeeld een privé lening te verstrekken.
De Rothschilds hadden een zeer goed neus voor zaken, waren buitengewoon actief in het opzetten van een netwerk van banken in Europa en later wereldwijd, waarmee regeringen en koningshuizen werden bediend en ze beschikten over voldoende kapitaal om een deel van de markt te beïnvloeden (cornering). Met hun netwerk in diverse landen konden ze ervoor zorgen dat goudtransacties niet fysiek maar op papier konden worden afgehandeld (minder risico). Verkocht bijvoorbeeld de ene regering goud aan de andere regering, of moest er een goudtransport plaatsvinden voor betaling van legers en dergelijke, dan kon dat vaak op papier geregeld worden met alle voordelen van dien.
Ze waren zeer succesvol in het uitgeven van staatsleningen (obligaties). En het huidige systeem van obligaties is gebaseerd op hoe de Rothschilds dat ontwikkeld hebben.
Een andere pijler van het succes is ook de informatievoorziening. De Rothschilds beschikten over transportkoetsen door geheel Europa en hadden een briefuitwisselingssysteem met elkaar. Zo werden ze allen zeer snel en effectief op de hoogte gebracht van de ontwikkelingen op allerlei markten en van de goudprijzen.
De Rothschilds deden voornamelijk zaken met Koningshuizen en regeringen. Deze konden leningen altijd terugbetalen door het opleggen van belastingen aan de onderdanen. De bank was er dus in grote mate zeker van dat de verstrekte lening werd terug betaald. Konden leningen toch niet worden terugbetaald, dan waren deze gedekt door activa zoals mijnen en dergelijke.
Hoe de Rothschilds als bank profiteerden van het zogenaamde "fractioneel reserve banking" wordt nergens duidelijk omschreven, maar je kunt ervan uitgaan dat dit één van de grootste geldvermenigvuldigers is geweest. Fractioneel reserve banking houdt is dat je maar een deel van het door klanten gestortte kapitaal in de kluis hoeft te hebben. Door dit systeem kun je een veelvoud rente aan leningen verdienen. Door het verstrekken van leningen werd geld gecreeerd.
Eigenlijk is de creatie van geld en rijkdom zo eenvoudig, dat wanneer je het systeem doorziet, het te belachelijk lijkt om het voor waar aan te nemen. De Rothschilds hebben dit systeem gekopieerd van de goudsmeden die goud voor kooplieden bewaarden. De kooplieden kregen een goudwissel, een papier waarop stond hoeveel goud er in de kluis lag, met die wissel kon je ook aankopen doen. Er waren altijd meer goudwissels in omloop dan er goud ik de kluis lag, men kwam toch niet allemaal tegelijk het goud ophalen. Tot op de dag van vandaag werkt een deel van het banksysteem nog steeds zo.
"Fractioneel reserve banking" verdient uitleg omdat het essentieel is in de vermeerdering van geld in ons economisch systeem.
Als iemand geld op een bank zet, is de bank gerechtigd om dit geld circa tien keer uit te lenen, want de bank hoeft slechts een tiende in kas te houden. De lener krijgt op een spaarrekening 2% over op zijn spaargeld, de bank leent dit geld 10 keer uit tegen 5%. Per jaar betekent dat de bank 24 keer zoveel rente ontvangt als de spaarder. Vroeger had de bank voor elk uitgegeven bankbiljet een hoeveelheid goud in de kluis liggen, maar die tijd is sinds 1973@ voorbij.
De Rothschilds vinden het geweldig mooi, hoe zich dit ontwikkelt. En hoe meer lening er verstrekt worden hoe afhankelijker leners worden. Dat is zowel op micro als op macro schaal het geval.
Omdat de Rotschild veel ervaring hadden met goud, geldwissels, handel etc. is het aannemelijk dat ze het fractional reserve banking hebben ingezet om zichzelf te verrijken. Nathan zou ook eens gedreigd hebben om alle bankbiljetten om te ruilen voor goud, iets wat de the Bank of England uiteraard niet had kunnen betalen.
“Banking was conceived in iniquity and was born in sin. The bankers own the earth. Take it away from them, but leave them the power to create money, and with the flick of the pen they will create enough deposits to buy it back again. However, take it away from them, and all the great fortunes like mine will disappear and they ought to disappear, for this would be a happier and better world to live in. But, if you wish to remain the slaves of bankers and pay the cost of your own slavery, let them continue to create money.” – Sir Josiah Stamp, Director of the Bank of England (appointed 1928). Reputed to be the 2nd wealthiest man in England at that time.
Er zijn velen die beweren dat de Rotschilds de macht over de wereld willen verkrijgen via geld. Of dat zo is weet ik uiteraard niet, maar er zijn wel een aantal op zijn minst vreemde dingen aan de hand.
Als je in ogenschouw neemt dat de Rothschilds de hand hebben gehad in de oprichting van vele banken, waaronder de Federal Reserve dan krijg je toch sterk gevoel dat je om de tuin wordt geleidt.
- Robert Gaylon Ross in zijn boek: "who is who in the elite"
Vele banken, bedrijven en zelf landen zijn opgericht of groot geworden met het geld en de invloed van de Rothschilds. Halverwege de 19e eeuw was circa de helft van de banken in het bezit van de Rotschilds. Hieruit zijn ook organisaties ontstaan die onder staatstoezicht lijken te staan. Onder andere de Federal Reserve en The Bank of International settelments. ( www.bis.org ) In werkelijkheid zijn dit organisaties waar de overheid geen zeggenschap over heeft. De BIS is de centrale bank van de centrale banken en is gehuisvest in Basel. De Bis heeft haar eigen wetten en veiligheidsdienst.
Hieronder een paar voorbeelden van zaken rond de Rothschilds, die zich op Nederlands grondgebied hebben afgespeeld.
De Engelsen voerden oorlog tegen Napoleon (op toenmalig NL grondgebied). Nathan Rothschild wilde als eerste weten wie deze slag bij Waterloo zou winnen. Er bestaan verschillende versies van het verhaal hoe hij aan de informatie kwam, maar het komt erop neer dat hij, of een helper de slag bij Waterloo gewonnen zag worden door de Engelsen. In vliegende storm is deze boodschap overgebracht naar England. De Engelse staatsobligaties zouden enorm zakken bij een verlies van Engeland. Nathan begint de volgende dag al zijn Engelse obligaties (consuls) op de markt te gooien. De prijs daalt zeer snel. Iedereen denkt dat Engeland de slag verloren heeft want Rothschild verkoopt "Rotschild knows". Heimelijk kopen stromannen van Rothschild tegen lage prijzen de consuls op. Prijzen blijven zakken, iedereen verkoop alles wat hij heeft en de markt stort in. Rothschild en zijn stromannen hebben alles alles tegen lage prijzen opgekocht en de volgende dag blijkt Engeland de slag bij Waterloo gewonnen te hebben, in plaats van verloren. De prijzen van de consuls schieten omhoog. Rothschild heeft alle staatsobligaties in handen en verdient in één dag een zeer groot fortuin.
De Belgische koning is door Rothschild op de troon geholpen en tot op de dag van vandaag hebben de Rotschilds uitstekende contacten met dit koningshuis. Het belang voor de Rothschilds was duidelijk. Drijf bij conflicten een wig tussen partijen en er ontstaat een oorlog. Voor het voeren van een oorlog en daarna het stichten van een land, is geld nodig, dat geleend kan worden bij de Rothschilds. Zo geschiedde, in enkele dagen werd een miljoenen lening geregeld, waarmee Belgie een starkapitaal had om het land te financieren en oolog te voeren tegen Noord Nederland. Later zijn zo vele leningen verstrekt om het land overeind te houden. Zie verder "het traktaat van Calais" en https://nl.wikipedia.org/wiki/Leopold_I_van_België
Shell is ontstaan uit een aantal oliebedrijven, waarvan de Rothschilds een groot deel bezaten en het Russische deel in handen hadden. In de beginperiode van de oliewinning was een concessie te Baku van enorme waarde. Mede oprichter Henry Deterding dacht er goed aan te doen om het Russische Rothschild deel op te kopen in ruil voor aandelen Shell. Zeven jaar later werd het Russische deel door de Russische staat genationaliseerd..... ingepikt dus. De Rothschilds ontsprongen de dans, want ze hadden tenslotte hun Russische eigendom omgeruild voor aandelen Shell.
Een vrij recente truc: Rothschilds hebben een joint venture gehad met ABNAMRO, onder andere voor adviezen bij het naar de beurs brengen van bedrijven zoals KPN. Een aantal jaar geleden is deze samenwerking opgezegd. Wel had Evelyn de Rothschild nog een aandeel van circa 40 miljoen in ABNAMRO. Kort na het opzeggen van de samenwerking, werd er door een Engels hedge fund TCI: The Childrens Invetment Fund (jaja we doen zoveel aan liefdadigheid) een brief geschreven aan de directie van ABNAMRO dat de resultaten moesten verbeteren, of ABNAMRO moest zich splitsen. We weten allemaal nog wat er met ABNAMRO gebeurde. ABNAMRO werd uiteindelijk verkocht aan het Belgische Fortis. The Childrens Investment Fund (TCI) verdiende een kapitaal door te speculeren op een koersstijging. TCI is eigendom van Rothschilds en Christofer Hohn.
http://www.efinancialnews.com/story/2007-06-25/rothschilds-at-centre-of-abn-amro-bid
Nog wat feiten over rijkdom en nog eens rijkdom
De grote Amerikaanse bank JP Morgan waarvan Amerikanen dachten dat Morgan de rijkste man van Amerika was, bleek op het sterfbed van Morgan voor 84% in handen te zijn van de Rothschilds.
De Rothschild-bank stond in 1875 ook direct klaar met een lening van vier miljoen pond voor de Britse regering om de helft van de aandelen Suezkanaal Maatschappij te kopen.
Het kan natuurlijk ook te gek worden:
Neem als voorbeeld Griekenland. Iedereen die op lagereschool niveau kan rekenen, weet dat wanneer je leningen niet meer kunt betalen, je niet meer moet gaan lenen, maar juist minder. Of je moet saneren of meer inkomsten genereren. Wat gebeurt er, er worden nog meer leningen verstrekt. Dit is volstrekt in strijd met de basisbeginselen voor het voeren van een goede financiële huishouding. Ik voorspel dat nadat Griekenland haar leningen niet meer kan betalen, de assets ingepikt worden door de vriendjes van het IMF. Het IMF werkt namelijk onafhankelijk van de landen die financien verstrekken. En ik denk dat de landen hun geld gewoon zullen moeten kwijtschelden.
Enkele citaten:
“Het maakt mij niet uit welke marionet de troon van Engeland bestijgt. Degene die de Britse geldvoorraad beheert, controleert het Britse rijk. En ik ben die persoon.”
- Nathan Rothschild
In 1929 veroorzaakte de FED de Grote Depressie door – aldus Nobelprijswinnaar Milton Friedman – na het instorten van de beurs de geldhoeveelheid met eenderde in te perken. 1.6 biljoen dollar (omgerekende waarde) verdampte. "En dat was geen ongelukje”, zegt Louis T. McFadden, voor twaalf jaar voorzitter van het zogeheten ‘House Banking Committee’ ofwel het Comité van Privé Bankiers. “Het was een uiterst slim door internationale bankiers in elkaar gezet scenario om van de Verenigde Staten de goudvoorraad af te troggelen, die Europa na de Eerste Wereldoorlog als betaling voor zijn schulden had betaald. Ook is het geld niet verdampt, maar verhuisde het van eigenaar. Joe Kennedy’s vermogen groeide van 160 miljoen dollar in 1929 naar 4 miljard.” (omgerekende koers).
Louis T. McFadden, haalt de woede van Europese privé bankiers zoals Rothschild, Warburg en Schiff op zijn hals met uitspraken als:
“De Federale Reserve Banken worden gevormd door Europese centrale banken. In die duistere groep van financiële piraten, zitten mensen die iemand voor een dollar z’n strot doorsnijden…. Er is een wereldwijd systeem opgezet. Een superstaat gecontroleerd door bankiers en industriëlen die de gehele wereld voor hun plezier tot slavernij brengen… De internationale privébankiers kunnen dankzij de FED zogenaamd ‘legaal’ de koers van de dollar bepalen en de economie opbouwen of laten instorten. Dit laatste hebben wij in 1907 en in 1929 in de Verenigde Staten gezien en in 1920 in Duitsland. De Federale Reserve Banken bepalen hoeveel bankbiljetten er worden gedrukt, een beslissing die in feite door de staat m
LATER MEER
Over een van de rijkste families ter wereld, de Rothschilds, is veel geschreven. In de vorm van boeken, artikelen in tijdschriften en nu op het internet. Aangezien het een Joodse familie betreft, moet je rekening houden met een flinke dosis antisemitisme bij veel uitlatingen. Aan de andere kant heeft de familie altijd zoveel macht gehad ook in de schrijvende pers, dat het lastig is om een goed beeld te krijgen van de gebeurtenissen waarop hun rijkdom is gestoeld. Er bestaat een goed geconserveerd familiarchief, maar essentiele zaken ontbreken. In dit stuk zul je van bepaalde gebeurtenissen meerdere versies kunnen lezen. In mijn zoektocht heb ik namelijk vaak meerdere "feitelijkheden" aangetroffen.
Een ding staat vast: het begon in Frankfurt ongeveer in 1780, waar Moses Amschel Bauer (Rothschild), een goudsmid in het bezit van een pandjeshuis, goede connecties aanknoopte met keurvorst prins Wilhelm van Hessen Kassel. De prins was geïnteresseerd in alles wat met goud, geld munten en dergelijke te maken had en de oude Rothschild was een authoriteit op dat gebied. Ook was deze man slim, zo verkocht hij ver onder de prijs wat zeldzame munten om in de gunst van de vorst te komen. Hij mocht als dank een bord met "hofleverancier" op zijn winkel voeren. Dit was goed voor zijn imago als betrouwbare handelaar.
Fundament van rijkdom
Prins Wilhelm van Hessen Kassel was de rijkste de rijkste man van Europa en verdiende zijn geld onder andere met het uitlenen en verkopen van zijn leger aan de hoogst biedende. Hij deed goede zaken met de Engelsen die oorlogen voerden tegen Napoleon en in Amerika. Per huurling ontving hij bepaald bedrag, per dode huurling een veelvoud van dat bedrag. http://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_IX_van_Hessen-Kassel
De zeer begaafde Rothschild had vijf zonen die in Joodse traditie werden opgevoed en onderwezen werden in bankzaken. Met de activiteiten van de zonen, nam de financiële dienstverlening aan de prins toe, omdat het doen van financiële transacties via de Rotschilds vele voordelen had. Wikkelde de prins een transactie af via een bank, dan was dat zichtbaar voor velen. Via de Rothschilds echter, vielen de transacties niet op, want omdat zij nog geen naam hadden gevestigd als bank konden zij in de anonimiteit handelen. Een vertrouwensband ontstond, doordat alle transacties naar volle tevredenheid, goedkoop en snel werden verricht.
De Rothschilds zaten in allerlei soorten handel, onder andere munten en goud, luxe goederen, textiel en wijn. Door de napoleontische oorlogen was er begin 1800 gebrek en behoefte aan alles en ondanks (of juist dankzij) invoerverboden floreerde de handel van de Rothschilds.Daarnaast bouwden de Rotschilds een zeer effectief distributie netwerk op, voor het uitwisselen van goud, munten, geldwissels en berichten.
Toen in 1806 Napoleon Duitsland binnenviel, moest prins Wilhelm halsoverkop naar Denemarken vertrekken. Hij vertrouwde zijn gehele kapitaal toe aan de oude Rothschild, met de opmerking dat hij goede ervaring had met Rothschilds betrouwbaarheid en integriteit en dat hij het kapitaal in beter tijden wel terug zou zien. Rothschild protesteerde uiteraard en merkte op dat de troepen van Napoleon binnen enkele dagen Frankfurt zouden plunderen en dat hij als een van de rijksten van Frankfurt zeker getroffen zou worden. Het kapitaal werd in wijnvaten en tuin verstop en na plundering van het huis naar Londen verscheept. Rothschild meldde de prins dat het geld gestolen was. Dit was uiteraard niet zo. Zonder deze actie zou de geschiedenis van Europa er wel eens anders uit hebben kunnen zien. Dit geld vormde de basis voor voor de rijkdom van de Rothschilds. Het is ingezet voor de handel en voor het vormen van een banksyndicaat. Het was "makkelijk geld" want het was er immers niet. Nadat dit kapitaal verveelvoudigd is, waren de Rotschilds ineens de rijksten van Europa.
De prins keerde terug naar Frankfurt en heeft zijn kapitaal teruggekregen.
Versie twee van het verhaal is geloofwaardiger en stelt dat de prins al jaren zaken deed met de Londense bank Van Notten. Londen was de beste plek voor het veiligstellen van kapitaal in die tijd. De Rothschilds hebben de bankzalen met de prins van lieverlee overgenomen van Van Notten. Rothschild verdiende jaarlijks een kapitaal alleen al aan de transactiekosten.
Nathan Rotschild zette zijn handel op in Engeland, waar hij eerst voornamelijk in textiel handelde. Op aanraden van zijn vader vestigde hij zich in London, waar hij de Rothschild bank oprichtte met het geld van de Prins. Dat geld was altijd al in Londen.
Waarom was deze bank zo succesvol?
De Rothschilds waren meesters in het winnen van vertrouwen en zorgden ervoor dat opdrachtgevers konden meeprofiteren door bijvoorbeeld een privé lening te verstrekken.
De Rothschilds hadden een zeer goed neus voor zaken, waren buitengewoon actief in het opzetten van een netwerk van banken in Europa en later wereldwijd, waarmee regeringen en koningshuizen werden bediend en ze beschikten over voldoende kapitaal om een deel van de markt te beïnvloeden (cornering). Met hun netwerk in diverse landen konden ze ervoor zorgen dat goudtransacties niet fysiek maar op papier konden worden afgehandeld (minder risico). Verkocht bijvoorbeeld de ene regering goud aan de andere regering, of moest er een goudtransport plaatsvinden voor betaling van legers en dergelijke, dan kon dat vaak op papier geregeld worden met alle voordelen van dien.
Ze waren zeer succesvol in het uitgeven van staatsleningen (obligaties). En het huidige systeem van obligaties is gebaseerd op hoe de Rothschilds dat ontwikkeld hebben.
Een andere pijler van het succes is ook de informatievoorziening. De Rothschilds beschikten over transportkoetsen door geheel Europa en hadden een briefuitwisselingssysteem met elkaar. Zo werden ze allen zeer snel en effectief op de hoogte gebracht van de ontwikkelingen op allerlei markten en van de goudprijzen.
De Rothschilds deden voornamelijk zaken met Koningshuizen en regeringen. Deze konden leningen altijd terugbetalen door het opleggen van belastingen aan de onderdanen. De bank was er dus in grote mate zeker van dat de verstrekte lening werd terug betaald. Konden leningen toch niet worden terugbetaald, dan waren deze gedekt door activa zoals mijnen en dergelijke.
Hoe de Rothschilds als bank profiteerden van het zogenaamde "fractioneel reserve banking" wordt nergens duidelijk omschreven, maar je kunt ervan uitgaan dat dit één van de grootste geldvermenigvuldigers is geweest. Fractioneel reserve banking houdt is dat je maar een deel van het door klanten gestortte kapitaal in de kluis hoeft te hebben. Door dit systeem kun je een veelvoud rente aan leningen verdienen. Door het verstrekken van leningen werd geld gecreeerd.
Eigenlijk is de creatie van geld en rijkdom zo eenvoudig, dat wanneer je het systeem doorziet, het te belachelijk lijkt om het voor waar aan te nemen. De Rothschilds hebben dit systeem gekopieerd van de goudsmeden die goud voor kooplieden bewaarden. De kooplieden kregen een goudwissel, een papier waarop stond hoeveel goud er in de kluis lag, met die wissel kon je ook aankopen doen. Er waren altijd meer goudwissels in omloop dan er goud ik de kluis lag, men kwam toch niet allemaal tegelijk het goud ophalen. Tot op de dag van vandaag werkt een deel van het banksysteem nog steeds zo.
"Fractioneel reserve banking" verdient uitleg omdat het essentieel is in de vermeerdering van geld in ons economisch systeem.
Als iemand geld op een bank zet, is de bank gerechtigd om dit geld circa tien keer uit te lenen, want de bank hoeft slechts een tiende in kas te houden. De lener krijgt op een spaarrekening 2% over op zijn spaargeld, de bank leent dit geld 10 keer uit tegen 5%. Per jaar betekent dat de bank 24 keer zoveel rente ontvangt als de spaarder. Vroeger had de bank voor elk uitgegeven bankbiljet een hoeveelheid goud in de kluis liggen, maar die tijd is sinds 1973@ voorbij.
De Rothschilds vinden het geweldig mooi, hoe zich dit ontwikkelt. En hoe meer lening er verstrekt worden hoe afhankelijker leners worden. Dat is zowel op micro als op macro schaal het geval.
Omdat de Rotschild veel ervaring hadden met goud, geldwissels, handel etc. is het aannemelijk dat ze het fractional reserve banking hebben ingezet om zichzelf te verrijken. Nathan zou ook eens gedreigd hebben om alle bankbiljetten om te ruilen voor goud, iets wat de the Bank of England uiteraard niet had kunnen betalen.
“Banking was conceived in iniquity and was born in sin. The bankers own the earth. Take it away from them, but leave them the power to create money, and with the flick of the pen they will create enough deposits to buy it back again. However, take it away from them, and all the great fortunes like mine will disappear and they ought to disappear, for this would be a happier and better world to live in. But, if you wish to remain the slaves of bankers and pay the cost of your own slavery, let them continue to create money.” – Sir Josiah Stamp, Director of the Bank of England (appointed 1928). Reputed to be the 2nd wealthiest man in England at that time.
Er zijn velen die beweren dat de Rotschilds de macht over de wereld willen verkrijgen via geld. Of dat zo is weet ik uiteraard niet, maar er zijn wel een aantal op zijn minst vreemde dingen aan de hand.
Als je in ogenschouw neemt dat de Rothschilds de hand hebben gehad in de oprichting van vele banken, waaronder de Federal Reserve dan krijg je toch sterk gevoel dat je om de tuin wordt geleidt.
- Robert Gaylon Ross in zijn boek: "who is who in the elite"
In 1998 the Rockefeller family was worth
$11.48 trillion, and the Rothschild family was worth over
$100 trillion. When they need money, they just print it.
They create their money out of thin air, and it is backed by
nothing. You cannot trade it in for gold or silver. These
International bankers own the Central Banks in every
nation in the world, except the so-called seven rogue
nations. The U.S. State Dept. defines "rogue nations" as
any nation that harbors of supports terrorists. The present
nations that meet this definition are/were: Afghanistan,
Iran, Iraq, Libya, Cuba, North Korea, and Sudan. There is
no evidence that Cuba or North Korea harbor or support
terrorist, so the only common thread between these
countries is that none of them allow the International
bankers to control their central banks.Vele banken, bedrijven en zelf landen zijn opgericht of groot geworden met het geld en de invloed van de Rothschilds. Halverwege de 19e eeuw was circa de helft van de banken in het bezit van de Rotschilds. Hieruit zijn ook organisaties ontstaan die onder staatstoezicht lijken te staan. Onder andere de Federal Reserve en The Bank of International settelments. ( www.bis.org ) In werkelijkheid zijn dit organisaties waar de overheid geen zeggenschap over heeft. De BIS is de centrale bank van de centrale banken en is gehuisvest in Basel. De Bis heeft haar eigen wetten en veiligheidsdienst.
Hieronder een paar voorbeelden van zaken rond de Rothschilds, die zich op Nederlands grondgebied hebben afgespeeld.
De Engelsen voerden oorlog tegen Napoleon (op toenmalig NL grondgebied). Nathan Rothschild wilde als eerste weten wie deze slag bij Waterloo zou winnen. Er bestaan verschillende versies van het verhaal hoe hij aan de informatie kwam, maar het komt erop neer dat hij, of een helper de slag bij Waterloo gewonnen zag worden door de Engelsen. In vliegende storm is deze boodschap overgebracht naar England. De Engelse staatsobligaties zouden enorm zakken bij een verlies van Engeland. Nathan begint de volgende dag al zijn Engelse obligaties (consuls) op de markt te gooien. De prijs daalt zeer snel. Iedereen denkt dat Engeland de slag verloren heeft want Rothschild verkoopt "Rotschild knows". Heimelijk kopen stromannen van Rothschild tegen lage prijzen de consuls op. Prijzen blijven zakken, iedereen verkoop alles wat hij heeft en de markt stort in. Rothschild en zijn stromannen hebben alles alles tegen lage prijzen opgekocht en de volgende dag blijkt Engeland de slag bij Waterloo gewonnen te hebben, in plaats van verloren. De prijzen van de consuls schieten omhoog. Rothschild heeft alle staatsobligaties in handen en verdient in één dag een zeer groot fortuin.
De Belgische koning is door Rothschild op de troon geholpen en tot op de dag van vandaag hebben de Rotschilds uitstekende contacten met dit koningshuis. Het belang voor de Rothschilds was duidelijk. Drijf bij conflicten een wig tussen partijen en er ontstaat een oorlog. Voor het voeren van een oorlog en daarna het stichten van een land, is geld nodig, dat geleend kan worden bij de Rothschilds. Zo geschiedde, in enkele dagen werd een miljoenen lening geregeld, waarmee Belgie een starkapitaal had om het land te financieren en oolog te voeren tegen Noord Nederland. Later zijn zo vele leningen verstrekt om het land overeind te houden. Zie verder "het traktaat van Calais" en https://nl.wikipedia.org/wiki/Leopold_I_van_België
Shell is ontstaan uit een aantal oliebedrijven, waarvan de Rothschilds een groot deel bezaten en het Russische deel in handen hadden. In de beginperiode van de oliewinning was een concessie te Baku van enorme waarde. Mede oprichter Henry Deterding dacht er goed aan te doen om het Russische Rothschild deel op te kopen in ruil voor aandelen Shell. Zeven jaar later werd het Russische deel door de Russische staat genationaliseerd..... ingepikt dus. De Rothschilds ontsprongen de dans, want ze hadden tenslotte hun Russische eigendom omgeruild voor aandelen Shell.
Een vrij recente truc: Rothschilds hebben een joint venture gehad met ABNAMRO, onder andere voor adviezen bij het naar de beurs brengen van bedrijven zoals KPN. Een aantal jaar geleden is deze samenwerking opgezegd. Wel had Evelyn de Rothschild nog een aandeel van circa 40 miljoen in ABNAMRO. Kort na het opzeggen van de samenwerking, werd er door een Engels hedge fund TCI: The Childrens Invetment Fund (jaja we doen zoveel aan liefdadigheid) een brief geschreven aan de directie van ABNAMRO dat de resultaten moesten verbeteren, of ABNAMRO moest zich splitsen. We weten allemaal nog wat er met ABNAMRO gebeurde. ABNAMRO werd uiteindelijk verkocht aan het Belgische Fortis. The Childrens Investment Fund (TCI) verdiende een kapitaal door te speculeren op een koersstijging. TCI is eigendom van Rothschilds en Christofer Hohn.
http://www.efinancialnews.com/story/2007-06-25/rothschilds-at-centre-of-abn-amro-bid
Nog wat feiten over rijkdom en nog eens rijkdom
De grote Amerikaanse bank JP Morgan waarvan Amerikanen dachten dat Morgan de rijkste man van Amerika was, bleek op het sterfbed van Morgan voor 84% in handen te zijn van de Rothschilds.
De Rothschild-bank stond in 1875 ook direct klaar met een lening van vier miljoen pond voor de Britse regering om de helft van de aandelen Suezkanaal Maatschappij te kopen.
Het kan natuurlijk ook te gek worden:
Neem als voorbeeld Griekenland. Iedereen die op lagereschool niveau kan rekenen, weet dat wanneer je leningen niet meer kunt betalen, je niet meer moet gaan lenen, maar juist minder. Of je moet saneren of meer inkomsten genereren. Wat gebeurt er, er worden nog meer leningen verstrekt. Dit is volstrekt in strijd met de basisbeginselen voor het voeren van een goede financiële huishouding. Ik voorspel dat nadat Griekenland haar leningen niet meer kan betalen, de assets ingepikt worden door de vriendjes van het IMF. Het IMF werkt namelijk onafhankelijk van de landen die financien verstrekken. En ik denk dat de landen hun geld gewoon zullen moeten kwijtschelden.
Enkele citaten:
"De weinigen die het systeem zullen begrijpen, zullen zo geïnteresseerd zijn in haar winsten of zo afhankelijk zijn van haar gunsten, dat er geen oppositie in deze klasse zal zijn, terwijl anderzijds de grote massa aan mensen, geestelijk onbekwaam om de enorme voordelen te begrijpen…. de last (het systeem) zonder klachten zal dragen, en wellicht niet door zal hebben dat het systeem vijandig is aan hun grootste belangen."
- Rothschild Brothers Londen, communiqué to associates in New York, June 25, 1863 -
“Het maakt mij niet uit welke marionet de troon van Engeland bestijgt. Degene die de Britse geldvoorraad beheert, controleert het Britse rijk. En ik ben die persoon.”
- Nathan Rothschild
In 1929 veroorzaakte de FED de Grote Depressie door – aldus Nobelprijswinnaar Milton Friedman – na het instorten van de beurs de geldhoeveelheid met eenderde in te perken. 1.6 biljoen dollar (omgerekende waarde) verdampte. "En dat was geen ongelukje”, zegt Louis T. McFadden, voor twaalf jaar voorzitter van het zogeheten ‘House Banking Committee’ ofwel het Comité van Privé Bankiers. “Het was een uiterst slim door internationale bankiers in elkaar gezet scenario om van de Verenigde Staten de goudvoorraad af te troggelen, die Europa na de Eerste Wereldoorlog als betaling voor zijn schulden had betaald. Ook is het geld niet verdampt, maar verhuisde het van eigenaar. Joe Kennedy’s vermogen groeide van 160 miljoen dollar in 1929 naar 4 miljard.” (omgerekende koers).
Louis T. McFadden, haalt de woede van Europese privé bankiers zoals Rothschild, Warburg en Schiff op zijn hals met uitspraken als:
“De Federale Reserve Banken worden gevormd door Europese centrale banken. In die duistere groep van financiële piraten, zitten mensen die iemand voor een dollar z’n strot doorsnijden…. Er is een wereldwijd systeem opgezet. Een superstaat gecontroleerd door bankiers en industriëlen die de gehele wereld voor hun plezier tot slavernij brengen… De internationale privébankiers kunnen dankzij de FED zogenaamd ‘legaal’ de koers van de dollar bepalen en de economie opbouwen of laten instorten. Dit laatste hebben wij in 1907 en in 1929 in de Verenigde Staten gezien en in 1920 in Duitsland. De Federale Reserve Banken bepalen hoeveel bankbiljetten er worden gedrukt, een beslissing die in feite door de staat m
LATER MEER
Abonneren op:
Posts (Atom)